We letten beter op, of we buitenlanders zien. We zijn niet in staat om te zien of er sprake is van Koreanen of Chinezen. Continue reading “Dag 9: De hebzucht van het er-geweest-zijn”
Dag 9: De hebzucht van het er-geweest-zijn
Dag 10: Ishikawa Jōzan
Op nieuwjaarsdag is het de dag dat mensen naar schrijnen en tempels gaan om hun rituelen te beoefenen. Wie zijn wij om dat dan niet te doen? Er zijn 1600 tempels en schrijnen in Kyoto. Dus als we willen… Continue reading “Dag 10: Ishikawa Jōzan”
Dag 12: Eindhalte
Wat me vandaag binnenviel tijdens het wandelen is dat ik aan mijn eigen gedachten genoeg heb. Continue reading “Dag 12: Eindhalte”
Dag 14: Translation is always a treason
Een kas in de botanische tuin van Kyoto met een afdeling “Perennial and Useful Plants Garden” “Plants that we can use for our benefit,” lees ik. Continue reading “Dag 14: Translation is always a treason”
Dag 26 Verstenen
De tempel Ryoan-ji is wereldvermaard omdat er een zentuin ligt met 15 stenen en daaromheen riviergrind geharkt. Waar je ook staat, je ziet één steen niet. Ik las daarover toen ik in Nederland was. Ik zocht de foto’s op op internet. Welk briljant wiskundig brein had dat bedacht, zo contempleerde ik. Ik schreef er zelfs over. Dat je dat niet alleen kon ontwerpen, maar ook, dat je er zo maar op komt. Ik zet 15 stenen zo neer dat je er steeds maar 14 ziet. In mijn fantasie waren ze allemaal even groot. Ik had enkelvoudig beeld van een eeuwenoud volk dat al in 1450 tot zo’n werk in staat was. En ook het beeld dat alle Japanners nog half samurai zijn, de Keizer nog invloed heeft op het dagelijks leven en vooral dat het er heel duur is. Ik blijf ‘ollander.
Continue reading “Dag 26 Verstenen”Dag 36: Noh
Vandaag naar een voorstelling geweest van het Noh Theater. Een vorm van muziek theater dat al in de 14de eeuw bestond en zij definitieve vorm vond in de 16de. Het is extreem gecodificeerd. Mensen die van innovatie houden zijn hier niet welkom. Zover ik begrijp is een voorstelling van Noh de afgelopen eeuwen niet veranderd. Het houdt een toneelstuk in met dans en muziek.
Continue reading “Dag 36: Noh”