Dag 42: cogito ergo ambulo

Toen we 6 weken geleden aankwamen op Narita Airport, hadden we niet meer in ons hoofd dan de vele boeken, films, kunstwerken en verhalen uit kranten en foto’s uit het boek De ontdekking van Japan van Ed van der Elsken. Ik was er 20 jaar geleden een keer een week geweest, het was en bleef een droom maar een te dure droom. Ik herinner me alleen de winkelstraten van Ginza, de paleistuinen en dat een grapefruit 10 euro koste op straat en we voor 300 dollar per nacht een hotelkamer hadden waar net de koffer in paste. Donna zat nog in de kinderwagen.

Ervaren is de krachtigste vorm van kennen. Het leert je veel over de wereld en veel over jezelf. Ik kan alleen maar hetzelfde zeggen als Ed van der Elsken. “Beroof desnoods een bank maar ga”. En “Laat jezelf zien.” Of zoals Nietzsche een beetje plat zei: Het leven zet aan tot denken en het denken tot leven. Onze vriend wandelde het liefst alleen. Dat is een gemis, dat alleen, hoe mooi Sils Maria ook is.

Continue reading “Dag 42: cogito ergo ambulo”