Dag 18: Terrourisme

Ik lees dat men het terrourisme wil bevorderen In Japan. De Olympische spelen moeten een belangrijke impuls zijn, zo lees ik. Dan verwacht Premier Shinzo Abe dat het aantal terrouristen de 20 miljoen passeert. In 2050 moeten er dat 50 miljoen worden. Dat is in een land dat erg buitenlanderschuw is nogal wat. Vooral uit Azië verwacht Shinzo Abe veel bezoekers. China heeft er nu al 100 miljoen en Korea 15 miljoen en Thailand 35 miljoen. En de Fillipijnen een slordige 6,6 miljoen. Vakantie vieren is hot. In 1960 ging nog niemand op vakantie.

Continue reading “Dag 18: Terrourisme”

Dag 31: paspoort

Paspoort kwijt. Voor het eerst in mijn leven. Natuurlijk ligt daar weer een menselijke, al te menselijke conditie aan ten grondslag. De afgelopen halve eeuw dat ik reisde, legde ik mijn paspoort op een veilige plek op mijn verblijfplaats en dacht pas weer aan dat absurde document, maar oh zo betekenisvol voor mensen die denken dat grenzen bestaan en vooral degenen die er een muur op kunnen bouwen, op de dag van vertrek. De dag van terugkeer werd het paspoort dan veilig opgeborgen op een makkelijk te bereiken plek, zoals een jaszak en vier keer getoond. Een keer bij de balie van de luchtvaartmaatschappij, een keer bij de douane en vaak een keer bij het instappen van het vliegtuig. En op de aankomstplek, een keer aan de douane. Dat was het wel. Maar als je dat illusoir boekje met stempels niet hebt, kom je het land niet meer uit.

Continue reading “Dag 31: paspoort”